MENSAXE OCULTO

LA XUNTA PIDE IDEAS A LA CIUDADANIA PARA PALIAR LA DESPOBLACION DEL CAMPO (parte de un artículo publicado en la Voz de Galicia el domingo 27 de febrero del 2005.¡¡ ATENCION : ESTE ARTICULO CONTIENE UN MENSAJE OCULTO !!

Frenar la despoblación de las zonas rurales de Galicia y reducirla en al menos un 50% en el horizonte del 2020 es el objetivo del Plan Galego de Desenvolvemento Rural diseñado por la Consellería de Política Agroalimentaria , para llevarlo a cabo, el departamento que dirige José Antonio Santiso ha demandado la colaboración de la sociead gallega para establecer una estrategia capaz de relanzar los potenciales de las areas rurales. "Solicitamos, dice el documento, as achegas de todos vós, como expertos, interesados, afectados, curiosos..de toda a sociedade galega para mellorar esta análise realizada dende a Administración, sen axudas externas, que necesita ser enriquecida coas achegas de todos para obter un documento de consenso". La ciudadanía tiene así hasta el próximo 11 de marzo para aportar sus sugerencias a través de la página Web http://agader.xunta.es. Ahí puede consultarse la primera parte del plan, donde se realiza un análisis de la situación global de Galicia, además de sus fortalezas y de sus debilidades. Las iniciativas para solucionar los problemas existentes, según  fuentes de la Consellería, se elaborarán después de haber recopilado todas las sugerencias presentadas por la población durante más de un mes de plazo. El análisis realizado por la Axencia de Desenvolvemento Rural de la Consellería de Política Agroalimentaria reconoce la existencia de una serie de obstáculos que frenan el desarrollo de las zonas  rurales. Entre otras cosas, hace referencia a los conflictos relacionados con la tierra,el suelo y el territorio, además de la falta de instrumentos y mecanismos que agilicen la solución de estos problemas. También es consciente el estudio de que buena parte de los recursos y del patrimonio existente en el campo no es aprovechado por los habitantes de esas áreas, ya que en la mayoría de los casos dichos recursos no están "inventariados, tipificados, valorados ni localizados". El bajo nivel formativo de muchos de los actores que intervienen en la potenciación del campo y la brecha tecnológica existente son otras de la dificultades que ve la Xunta en su análisis. Según se dice escuchando algunos discos de vinilo es posible oir mensajes ocultos grabados en ellos, tengo que confesar que nunca he oido ninguno. Quise probar a ver si en los escritos se encontraba algo parecido, y he aquí el mensaje que he descubierto leyendo desde el final al principio del artïculo la Xunta es consciente de la falta de análisis. Galicia necesita mellorar, Solicitamos una estrategia para llevarlo a cabo

A MORTE

Veño de ler un post dun amigo no que fala do seu primeiro encontro coa morte, estandoo a ler veume a cabeza o que eu lle podo chamar tamén o meu encontro coa muller da gadaña; sendo un neno vin a morte mais dunha vez, pero coido que nesas ocasións non fun capaz de recoñecela.  Eu non olleí ningunha escea que me quedara mesturada coas miñas lembranzas, o meu foi  doutro xeito…sentín falar da morte dun rapaz que nin tan sequera coñecía; lembrome cando estudiaba Bacherelato en Santiago dun ano en que houbera unha gripe moi forte, coñeceuse como nome da asiática, tan forte fora que cada día que pasaba era moi estraño que non faltaran da túa clase dous ou tres rapaces; nun deses días alguén dixo que morrera un alumno de terceiro,  somentes dixo un apelido, eu non o coñecía nin en figura nin polo  nome …pero tal foi a impresión que me causou e tan gravado me quedou no sentido que ainda hoxe cando sinto falar da gripe…lembrome do apelido daquel mozo que ia o mesmo colexio ca min. Roberto Zucco e o amigo que me deu pé a escribir o que xamais esquecín dende que o souben.

OPOSICIONS

Falar de oposicións e algo que se sinte a cotío; os nosos fillos pasan media vida a estudiar, e cando rematan o que coidaban que sería o seu oficio para sempre atópanse con que non teñen traballo; e unha profesión con un nome moi bonito, pero somentes iso, o nome..¿non será xa o tempo de que nos poñamos todos o carro, e haxa alguén que teña a  ideade preguntar na industria que é o que ten que aprender  a xente para poder traballar?. Facemos mèdicos, enxeñeiros, avogados, arquitectos,… e cando rematan a carreira comeza a peregrinación a procura do primeiro traballo. Con un afervoamento e forza coma  si foras Supermán pasalo día escribindo curriculos e gastando cartos en sellos para mandalos, mandas centos deles coa esperanza e o desexo de que alguén te chame; pasa o tempo e comezas a cavilar que quizais elexiches mal e vai ser mellor que prepares unhas oposicións. Vaste decatando de que son moitos os que coma ti empezan a perdela fé…hai que seguir estudiando para ser un bo opositor, é tal a cantidade de xente que se presenta que ata hai sitios que che aconsellan  non usala violencia para poder aprobar, coma a foto que aparece neste post,…outros recomendanche tecnicas especiais para  ser un opositor con moita serenidade.
Algún día serán as cousas doutro xeito…se non cambian vai a ser mellor que os políticos, en vez de  de ser elexidos cos votos dos ciudadáns, teñan que facer oposicións para gañar o seu posto de traballo…Quizais cando sintan no seu corpo o "mal da oposición" fagan algo para arranxar o país no que nos tocou nacer…Menos …."Y TU MAS", e maís obras…seica as obras son amores….

HISTORIA CON RUEDAS

Las marcas de coches solo son palabras pero mezcladas con otras pueden formar historias. Ved lo que ocurre con: SEAT TOLEDO, SEAT CORDOBA, SEAT IBIZA, FERRARI TESTAROSSA, VOLVO Y MITSUBISHI MONTERO.

SEAT TOLEDO, SEAT CORDOBA o SEAT IBIZA, cuaquleira de easts cidudaes pduee ser elgdeia por la setñoira MERCEDES BENZ praa difstruar uans vanacoices; ni tneie prais ni le imptroa deamdasio que eoss acbaen sidneo o no sus ptunos de detsino; hadbalno con su amgio FERRARI TESTAROSSA le djio: te lo VOLVO a reptier, si se direa la casuliadad de que no SEAT TOLEDO, ni SEAT CORDOBA, ni SEAT IBIZA, lo tnego muy carlo, halbaré con mi amgio MITSUBISHI MONTERO ya que dodne te llvee él no llgea naide. MITSUBISHI MONTERO tadró vaoirs dais en apearcer…MERCEDES BENZ se qudeó muy trsite y sin vijae….MITSUBISHI MONTERO ya veina de dodne no llgea naide.. No te ha costado mucho trabajo leerlo..¿verdad?; según el estudio de una universidad inglesa, no importa el orden en que están escritas las letras, lo importante es que la primera y la última estén en el sitio correcto. Si me lo cuentan no me lo creo…pero acabo de verlo con mis propios ojos.

PERDER

Para non erguerse tarde a mellor cousa e non deitarse. Se non me deitara onte hoxe non me tiña que erguer e tampouco tería nada que perder.

Hoxe erguinme tarde e perdín o costume de madrugar. Pola culpa de non madrugar perdín o autobús. Cando perdín o autobús tamén perdín a pacencia. Cando perdín a pacencia rematei perdendo os nervios. O perder os nervios perdín o sentido. O perder o sentido non me lembrei que tiña que ir a traballar. Por non ir a traballar perdín o emprego. Tiven un mal día…rematei tan esgotado que me deitei a dormir…xa estaba canso de tanto perder…cando atopei con Pedro Chosco, persoaxe que polo visto aparece cando os nenos teñen sono, levei un gran ledicia: atopei unha cousa que non ia a perder: ¡¡non ia a perder o sono!!…pero como non hai ben que por mal non veña…tiven a derradeira perda do día: estaba a perder a opurtunidade de estar esperto….quixen abrir os ollos…pero Pedro Chosco baixoume as pálpebras e púxolle esparadrapo para que non os abrira. O día seguinte erguínme cedo….mal comezo o día, dixen para mín, non é o meu día de sorte: perdín a oportunidade de erguerme tarde….

MARTIN SILLA

Cando somos pequenos case sempre nos lembramos das persoas polas cousas que fan, só con velos de seguida nos ven a cabeza algún dos seus feitos; lembrome de cando a miña filla Marta era unha nena, iamos pola rúa e mirando para lonxe dicía: Mamá, Papá..mirade, mirade..o Pato da Moncloa;  tardamos un anaquiño en decatarnos do que nos estaba a dicir, seguimos cos ollos o que sinalaba o seu dedo e ollamos unhos carteis electorais…alí estaba Adolfo Suarez… non había ningunha dubida: ¡ Adolfo Suarez era o Pato da Moncloa!. Outro persoaxe que nos  despistaba era Martin Silla, deste xa foi mais doado adiviñar de  quen nos quería falar, onde remataba a punta do seu dedo aparecía Martín Villa, ela figurabaselle que era Martin Silla, e asi tiñamolo que entender. Outro persoaxe que adviñamos  pronto foi a Rienda Sofia, esta vez de contado soubemos de quen falaba…xa estabamos feitos unhos especialistas na lingua dos nenos. Non me esquezerei nunca mais do mal que me sentín unha vez que dixen Sofia Lauren, e alguén que se tiña por moi listo dixome ríndose de min: dise Sofia Loren, parvo…costoume traballo cambearlle o nome, pero hoxe xa lle chamo como se di nos libros. Esto trata de ser un exercicio para Marta que de supeto atopase nun pais, no que non falan coma nos; como dí a su avoa: mira que o pasan mal a falar….se falaran coma nos…non pasaban a metade do traballo a dicir cousas tan raras. Marta cando escoites algo que nunca oiches..pensa en algo que te faga rir…e así cando volvas a oilo seguro que te esmendrellas coa risa…unha de duas: porque non entendes o que che din ou porque che soa a estranxeiro e tampouco non entendes nada.
Estes dibuxos pintachelos nun cristal cando eras mais pequena….son moi bonitos…Moitos bicos..

TECNOLOXIA PUNTA

Moitas veces cando me poño a ollar retratos antigos vexo cousas que no seu tempo foron verdadeiras innovacións; hai inventos que xurden cando a necesidade e meirande e veñen a facernos a vida un pouco mas levadeira; vexamos este cuarto de baño portátil: bañeira dunha soa peza, cor branco, e con capacidade para lavar un neno de cada vez. O depósito-billa, tamén portátil, con unha asa para collelo, e de cores variados. Estes cuartos de baño  teñen a vantaxe de que se axeitan con moita facilidade a calquera ambiente, interior ou exterior, no inverno podense poñer a carón da lareira ou poñelos mesmo  a beira do berce para ir lavando o neno namentres esperta; no verán podense poñer na eira ou  nun porral, e mentres colles unhos tomates podes ter o neno metido na auga, isto  semellase o que se chama lavado automático. Precisamente de este xeito de poñer as bañeiras fora da casa foi, segundo contas os mais vellos, de  onde saeu a idea para facer as modernas piscinas portátiles. Neste retrato podese ver o meu primo David tomando o  baño no medio da natureza, foi feito en Ollares, pero o mesmo puido ser en Dorvisou, en Cumeiro, en Duxame, en Ferreirós……ou en calquera sitio onde houbera un neno que tivera gana de poñer a barriga o sol nestas piscinas que comezaron a aparecer cando non había maneira de ter as que saían nas peliculas  que vían os ricos…..a xente a que o arado soaballe a cousa de romanos…

AS MENCIÑAS

Atopei un papel no que tiña escritos esta morea de menciñas: HUMINASAL, ZARATOR, DABONAL, FLATORIL, NATECAL, DOLO-VOLTAREN, DISTENSAN, CALMATEL, FRENADOL, THROMBOCID FORTE, DOLALGIAL, SILVEDERMA, BETADINE, TRANKIZAMIN, DICORA, BEXIDERMIL, DIPROGENTA, LIPEMOL, REFLEX, ESBERISVEN, MYCOSTATIN, RHINOCORT E ALCABEL Xa que me ia levar moito tempo saber para que enfermidade era cada un deles, coidei que era mais doado metelos todos nunha bolsa, sacar un a un, e ir dicindo babecadas.

HUMINASAL de ZARATOR pideulle un DABONAL a FLATORIL de NATECAL; pola mañán cedo erguerase con un DOLO-VOLTAREN de cabeza moi forte, era tanta a DISTENSAN que tiña que malia o CALMATEL mailo FRENADOL, que lle mandara tomar o Dr. THROMBOCID FORTE, seguia tendo un forte DOLALGIAL; súa amiga SILVEDERMIA de BETADINE recetoulle un TRANKIZAMIN; tamén probou a tomar DICORA de BEXIDERMIL, que lle mandara mercar a súa curmá DIPROGENTA. Notou tal melloría que ata foi quen de ir a perruquería a que lle fixeran un LIPEMOL e lle puxeran  unhos REFLEX no pelo….para celebrar a súa curación chamou os seus amigos ESBERISVEN e MYCOSTATIN e xuntos tiveron unha CELEBREX no restaurante RHINOCORT de ALCABEL. Esta vez foron nun taxi…dende que puxeran o carné por puntos era mellor non tentar a sorte…

ESCALA DE VALORES

En La Voz de Galicia del 23 de enero del 2005 aparece un comentario  titulado ESCALA DE VALORES. Después de un pequeño análisis he llegado a la conclusion de que se podía decir lo mismo usando solamente algunas palabras.

La firma de Cascos es papel mojado.Carece de valor legal, dijo la ministra de Fomento. Tiene razón. El valor legal de los acuerdos del que se va del Gobierno se lo quita o  se lo pone el que llega. Sea un protocolo  o una decisión del Consejo de Ministros. El trasvase del Ebro estaba en obras cuando se paralizó, porque también le birlaron su valor legal. El que manda decide qué es y que no papel mojado. La ministra debe padecer un déficit emocional que le impide  percibir el valor moral de los compromisos  que le arrancó Galicia al anterior Gobierno por su magnifica gestión en la primera marea negra del siglo XXI. ¿Hace falta otra? La firma Carece de valor legal  El que se va  se lo pone el que llega decide qué es y que no papel mojado  un déficit emocional impide  percibir el valor de los compromisos

LAVAR AS MANS

Case sempre escribir e mais doado do que aparenta…vede o que se pode facer co suor do de enfronte e non co suor da túa fronte

Cando soubo onde lle apretaba o zapato doulle por poñer as botas, puxo os puntos enriba das íes, puxo as máns no lume, cambiou a chaqueta, atou os trebellos, brillou pola súa ausencia sen decir "auga vai", colleu a ocasión polos pelos, dixo verdades de Perogrullo, cargou co morto, colleu o ouro e mailo mouro, dourou o comprimido, comezou dando paus de cego, dou gato por lebre, dou no cravo, deronllas con queixo, meteuse en camisas de once varas, fixo as contas do Gran Capitán, dixo que lle gustaban as cousas craras e o chocolate mesto, colleu o anaco do león, comeu de moca, dixo que tiña unha vista de lince e cando foi a Sevilla non ollou moros na costa, sempre se vestía a modiño porque tiña presa, coñeciano ata os cans, sempre estaba en babia, a míudo dicía: "Viva la Pepa", sempre ia de punta en branco, tiña mala sombra, botou bágoas de crocodilo e antes de morrer lavou as máns….