Non sei se alguén de vos ten un amigo deses que saben unha morea de cousas e sempre están dipostos a contalas; fai uns dias pilloume unha desas enciclopedias con pernas e dixome que ia facerme unhas preguntas para ver se estaba preparado para ir aos concursos que hai na TVE.
Comezou preguntandome se por casualidade coñecía o nome do santo mais pequerrecho; puxenme a cavilar cal serìa , pero non me veu nada o sentido; en canto se decatou que nono sabia, achegouse a min e dixome na orella:
San Tito…amiguiño…..San Tito.
Abrín os ollos coma pratos…e a boca tamén….¡que razón tiña o galopin!.¡non podía ser outro!. Deixou as preguntas de relixión e saiu con algo que semellaba unha mestura de deportes e bioloxía:
¿Cal o peixe que sempre chega o derradeiro?.
Tantos peixes hai que comecei a velos todos xuntos e non fun quen de dicirllo. Vendo a anguria coa que o miraba pedindolle axuda, dixome moi serio:
O delfin.. compañeiro…O delfin.
Outra vez tiña razón o condanado…mira que son parvo…¡non habia outro que puidera selo!.
Debía ter desexos de deixarme quedar mal, porque que me fixo unha pregunta moi estraña:
¿Coñeces que santo e o patrón dos toureiros?
De seguro que puxen cara de non estudiar a lección porque me dixo de seguida:
San-Atorio de Toureiros…Pepiño….San-Atorio de Toureiros
Vendo que eu coxeaba un chisco de relixión e bioloxia, ocorrouselle preguntar algo de moda:
¿Cal o peixe que leva caravata?
Mira compañeiro, a moda non é do que mais coñezo; dixen con cara de non saber nada
El Pez-cuezo..Pepe….El Pez-cuezo…non te vexo na TV, meu irmán, díxome cun sorriso.
Quixo darme a derradeira oportunidade, e desta vez ocorreuselle preguntarme quen era o patrón dos barqueiros.
Dixenlle que me suspendera e que xa non me fixera mais preguntas; a miña cabeza xa non rexia ben
San Remo…lacazán…..San Remo, dixo escarallándose coa risa
Deixou de facerme preguntas, pero dixo que tiña que collela enciclopedía e aprender algo mais de cultura xeral….
Comezou preguntandome se por casualidade coñecía o nome do santo mais pequerrecho; puxenme a cavilar cal serìa , pero non me veu nada o sentido; en canto se decatou que nono sabia, achegouse a min e dixome na orella:
San Tito…amiguiño…..San Tito.
Abrín os ollos coma pratos…e a boca tamén….¡que razón tiña o galopin!.¡non podía ser outro!. Deixou as preguntas de relixión e saiu con algo que semellaba unha mestura de deportes e bioloxía:
¿Cal o peixe que sempre chega o derradeiro?.
Tantos peixes hai que comecei a velos todos xuntos e non fun quen de dicirllo. Vendo a anguria coa que o miraba pedindolle axuda, dixome moi serio:
O delfin.. compañeiro…O delfin.
Outra vez tiña razón o condanado…mira que son parvo…¡non habia outro que puidera selo!.
Debía ter desexos de deixarme quedar mal, porque que me fixo unha pregunta moi estraña:
¿Coñeces que santo e o patrón dos toureiros?
De seguro que puxen cara de non estudiar a lección porque me dixo de seguida:
San-Atorio de Toureiros…Pepiño….San-Atorio de Toureiros
Vendo que eu coxeaba un chisco de relixión e bioloxia, ocorrouselle preguntar algo de moda:
¿Cal o peixe que leva caravata?
Mira compañeiro, a moda non é do que mais coñezo; dixen con cara de non saber nada
El Pez-cuezo..Pepe….El Pez-cuezo…non te vexo na TV, meu irmán, díxome cun sorriso.
Quixo darme a derradeira oportunidade, e desta vez ocorreuselle preguntarme quen era o patrón dos barqueiros.
Dixenlle que me suspendera e que xa non me fixera mais preguntas; a miña cabeza xa non rexia ben
San Remo…lacazán…..San Remo, dixo escarallándose coa risa
Deixou de facerme preguntas, pero dixo que tiña que collela enciclopedía e aprender algo mais de cultura xeral….
Costa dos Arrieiros 