EU NON SON PLATERO

Platero es pequeño, peludo, suave; tan blando por fuera, que se diría todo de algodón, que no lleva huesos. Sólo los espejos de azabache de sus ojos son duros cual dos escarabajos de cristal negro. (Juan Ramón Jiménez)

---

Así era o meu curmán; eu tamén son pequeno, peludo, e por fora duro coma un croio; non semella que sexa de algodón; mais ben feito de suor e bagoas; polo visto como moi pouco, non e porque non queira; chego a casa tan canso que nin as queixadas dou movido para comela a herba que traio enriba do meu lombo.Eu si que teño osos, pero de tanto frio, auga e xiada están a piques de crebar. Os meus ollos son negros e duros, pero non porque semellen o acibeche, e polas bagoas que boto cando vou os prados de Cernada ou de Sequeiros; antes o da herba era traballo da Cachorra e maila Marela, pero agora elas dan leite e teñen fillos.
Dende que hai os tractores xa non me fan ir pola herba, deixanme folgar e ceibanme para que coma canto eu queira. De todolos xeitos nonas teño todas conmigo; ese carallo do petróleo disque está cada día mais caro. Os meus amos queren gañar moito e gastar pouco; non vaia ser o demo que calquera día chamen por min e teña que volver a carrexar na herba…

INTERMEDIARIOS

Nestes últimos tempos oimos queixas dos labregos de toda España; tan pouco lle pagan pola súa colleita que din que se atopan moito mais satisfeitos dando de balde o que recolleitan, ca cobrando a miseria que lle pagan os que lla compran para despois venderlle a xente coma ti e coma min. Hai iunha caste de xente moi preparada para vivir, non co suor da sua fronte senon co suor do que ten en fronte; eses “traballadores” son coñecidos polo nome de intermediarios; gracias a eles, cousas como as patacas, os pimientos e os tomates non tardarán moito tempo en ir a Bolsa. Van a ser valores moi cotizados; entón, daquela, xa se sabe: os pobres non poderán chegar a eles. Xa se armou o barullo, se queres ter tomates, pimientos e patacas: os intermediarios diranche que vaias a tal Banco que ali teñen unhas hipotecas moi axietadas; eles cobran, e ti botarás a vida enteira pagando as suas ganancias. Os Sabandeños, grupo folclórico canario , no ano 1973 xa nos falaban deses persoaxes que van deixar aos pobres sen comer patacas.

¿Quién es ese elegantísimo,
orondo y gran caballero?
-Ése es un intermediario
en el negocio frutero.
¿De quién es ese palacio,
orgullo del pueblo entero?
-Ése es un intermediario
en el negocio frutero.
¿De quién es ese automóvil
tan lujoso y tan ligero?
-Ése es un intermediario
en el negocio frutero.
¿De quién es ese vapor,
de quién es ese velero?
-Pues, eso es un intermediario
en el negocio frutero.
¿Quién fue el que emprendió viaje
a Madrid y al extranjero?
-Pues, ése es un intermediario
en el negocio frutero.
En el negocio frutero,
en el negocio frutero,
es todo un intermediario,
en el negocio frutero.
¿Quién es ese potentado,
quién es ese consejero?
-Esos son intermediarios
en el negocio frutero.
¿Quiere darme cinco duros
para comer, caballero?
-¿Quién sos tú?
-Yo soy un pobre del campo
agricultor platanero.

VANDALOS ?

Hai unha caste de Bancos que poden crebar, cando esto ocorre e convinte que boten uns tragos no Fondo De Garantía de Depósitos. Hai outra caste de bancos que tamén poden ter problemas o longo da sua vida; a estes a mellor cousa e meterllos na man a un carpinteiro. O banco que ollamos nesta foto xa leva asi uns dous ou tres meses; está en Pontevedra na Illa das Esculturas.
¿ Crebaría pola crise o crebou porque alguén tivo unha crise ?.