UN VOTO UN EURO

Polo visto todos querían gañar para ir a Europa. Para o meu ver uns non gañaron e outros tampouco.¿sabedes que pasou?. Pois que todos perdemos…As eleccións teñen que ser mala cousa; pasa coma co traballo: Mira se as duas cousas serán malas que ata pagan por facelas.Estes derradeiros dias xa estaba mais ca cheo de ver a TV e sentir falar a uns e a outros dunha morea de cousas:
-Manoliño foi no avión do cuartel para falar cos seus amigos
-Xan meteuse no trén e non pagou o billete
-Ramiro foi xogar o tute a Dorvisou e levou a bicicleta do Concello
Polo visto todos facían o que lle saia do carallo, e non pasaba a cousa a maiores. Cando eu era neno, en Santiago, iamos colgados na escaleira dos coches de linea e non pagabamos nada; pero se nos collían de seguro que nos daban unhas labazadas.
Cando me fartei de ver a TV ocorreuseme meterme na Internet; hai foi onde me decatei porque falaban tan mal uns dos outros. Canta mais xente aprobe o cursiño que están facendo, mais cartos cobran os da Cooperativa; cantos mais parbos metamos un papel nunha furna de vidro, moito mellor. Europa seguimos sen saber onde está, ninguén nos dixo o que ian facer se gañaban; os da maioria absoluta tampouco. Se queres saber o que gañan as Cooperativas botalle un ollo aquí.
Se che pasa o que a min, poida que se che vaian os desexos de volver a votar. Se escribes un pecado na papeleta, quedas moi satisfeito, pero polo visto e un voto que non sirve, chamanlle “voto nulo”…ainda porriba…¡hai que que foderse!…
Cando eu era neno os mozos dician: o que me dea un pau doulle un peso, e se e de carballo trinta reais. Arestora terian que dicir: non me deas un pau, dame un voto; eu non che doua nada pero a min vanme dar un euro e pico.